دنیای دل آرام

خیلی اتفاقی توی گروهی پیامی دیدم که بنظرم آشنا آمد و مطمئن بودم قبلا در کانال دوستم خوانده بودمش. به لینک زیر پیام مراجعه کردم و دیدم برای همین روز پیش است. به کانال دوستم مراجعه کردم و دیدم این حرف را ایشان شب سی و یکم خرداد منتشر کرده اند... 

ظاهرش چهار خط نوشته است اما در پشت این چهار خط؛ فکر، تخیل و اندیشه نهفته است. اندیشه‌ی دیگران را به نام خودمان منتشر کردن چه لطفی دارد؟

در تلگرام: delaramnevesht@

دنیای دل آرام...

برای من تنبل که حوصله دفتر باز کردن و نوشتن ندارم اینجا جای دنجیه. هم دارم حرفم رو میزنم هم خبری از سیستم نوشتاری و کاغذی نیست. البته که اگه پای کتاب خوندن باشه فقط ورژن کاغذیش خوبه ولاغیر...هفته پیش یه شیرینی جدید درست کردم و چندتاش رو بردم شرکت. بچه ها همه کلی تعریف کردن و خوششون اومد. تا مدیرم او دنیای دل آرام...ادامه مطلب

خدایا مرسی که به حرفم گوش دادی و من رو با عزیزانم امتحان نکردی... مرسی که حالش بهتره... مرسی که به بدنش گفتی مقاومت کنه و به دکتر گفتی بهمون بگه اوضاع بهتره... 

خدایا لطفا همین فرمون رو برو جلو. ما تازه امیدوار شدیم. یهو دوباره باهاش شاخ به شاخ نشیم... دوستت دارم

دنیای دل آرام...

اون لحظه‌ای شروع به مردن میکنی که دیگران میشن اولویتت. درست همون موقعی که رفتارهاشون برات بولد میشه و چه کردن و چه نکردنشون میشه دغدغه‌ات. به نظرم گاهی باید خودخواه بود. کی با کی چجوری رفتار میکنه و توی مغزش درباره تو چی میگذره و این حرفها فقط جزء خودخوری و اعصاب خردی هیچی نداره. تو باید ملکه‌ی زندگی خودت باشی و بقیه نهایتش ستاره باشن توی آسمون... که شبی نصفه شبی اگه آسمون ابری نبود، آلوده نبود، حس داشتی سرت رو بیاری بالا، چشمت بهشون بیوفته و در جواب چشمکشون چشمکی تحویل بدی...

دنیای دل آرام...

چند روز پیش تیراژه توی اینستا یه عکس فرستاد و بهم پیام داد که این متن رو تو نوشتی؟ خوندمش‌. من نوشته بودم. یه دختر  یه عکس زیبا از خودش گذاشته بود و متن رو با نام من به عنوان کپشن نوشته بود. کلی هم بابت متن ابراز احساسات کرده بود. در آن واحد چندتا حس اومد سراغم. اول اینکه تیراژه چه بامعرفته که دنیای دل آرام...ادامه مطلب

تازگیا خیلی حساس شدم... نمیدونم دقیقا چه مرگمه... هر کی هر چی میگه بهم برمیخوره. در صورتی که من اصلا همچین ادمی نبودم... یعنی هرچی میشد حتی در مقابل بدترین رفتارها هم پیش خودم میگفتم ولش کن بابا مهم نیست... اما حالا... با اینکه هر روز که پا از خونه میذارم بیرون با خودم یاداوری میکنم که امروز بیخیال دنیای دل آرام...ادامه مطلب

یکی از شاگردهامون دو سه جلسه غیبت داشت. نگران شدم. از این هنرجوی منضبط بعید بود. تماس گرفتم باهاش... گفت پدرش توی کماست... خیلی ناراحت شدم... یه خصوصیت خوب یا بدی که دارم اینه که خیلی قوه‌ی درکم توی این موارد زیاده... یعنی طرف وقتی میگه پدرم توی کماست، شاید کسی باورش نشه اما روح من دقیقا میره پشت در دنیای دل آرام...ادامه مطلب

هفت سین چیدم. لباسم آماده است‌. همه چیز سرجاشه. حتی انقدر وقت اضافه آوردم که میگم چرا زودتر عید نمیشه. امسال نمیدونم چجوری بود. فقط میدونم همه چیز به نظرم طولانی میاد. هر عکسی از امسال میبینم با خودم میگم مگه میشه؟ یعنی برای همین چند ماه پیشه؟ انگار خاطره هر عکس از میون آلبوم‌های خاک گرفته قدیمی بیرون میاد...

دنیای دل آرام...